In 1998 verwierp Warren Buffett Japan. De cijfers klopten niet. Ondanks de lage leenlasten weigerde hij Japanse bedrijven aan te raken die moeite hadden om rendement op eigen vermogen te leveren.

Nu, in 2025, heeft dezelfde belegger $23,5 miljard vergaard in vijf van de grootste handelsbedrijven van Japan en is hij een van de meest invloedrijke buitenlandse belanghebbenden in het bedrijfslandschap van het land geworden. Wat is er dus veranderd?

Warren Buffet's Grote Inzet op Japan: Van Terughoudende Skepticus naar Strategische Insider

Buffetts voorzichtige houding ten opzichte van Japan gaat terug tot het beruchte "Verloren Decennium"—een tijdperk van bijna nul rente en economische stagnatie.

Japan's bedrijfswinsten waren zwak, inflatie was onbestaande, en structurele hervormingen bleven achter. Goedkoop geld alleen was niet genoeg om Buffett te verleiden tot wat hij beschouwde als "slechte bedrijven."

trouw aan zijn filosofie gaf hij de voorkeur aan kwaliteit boven betaalbaarheid. De "veiligheidsmarge" - zijn leidraad van Benjamin Graham - betekende het vermijden van risico's, zelfs wanneer die goedkoop waren.

Maar de handelsgiganten van Japan boden iets anders aan.

Beginnend in 2019 en openbaar gemaakt in 2020, werd Buffett's Japan-pivot onthuld toen Berkshire Hathaway aanzienlijke posities aankondigde in Itochu, Marubeni, Mitsubishi, Mitsui en Sumitomo - de vijf grote sōgō shōsha, of algemene handelshuizen.

Deze bedrijven beslaan alles van logistiek en natuurlijke hulpbronnen tot detailhandel, voedsel en energie—een structuur die het multi-sectorale voetafdruk van Berkshire weerspiegelt.

Buffetts zet was niet alleen diversificatie. Het was strategische symmetrie. Deze bedrijven leveren sterke cashflow, conservatieve kapitaalallocatie en betrouwbare dividenden - sleutelkenmerken die resoneren met Buffetts langdurige investeringsethos.

Ook lezen:Elizabeth Warren Waarschuwt voor Potentieel Economisch Crash! Staat de VS Op Het Punt van Instorten?

Warren Buffet: Valuta-arbitrage en Regelgevende Vooruitziendheid

Buffetts uitvoering was net zo berekend als zijn keuze van doelen. Hij financierde de deals met yen-gelabelde schulden, waarbij hij gebruik maakte van Japan's ultralage rentestand om effectief te arbitreren tussen goedkope lokale leningen en hoogdividend aandelen.

Door dit te doen, heeft hij zich tegen valutavolatiliteit ingedekt en het rendement op kapitaal gemaximaliseerd zonder USD rechtstreeks in yen om te zetten.

Meer verrassend was het regelgevende groene licht. Japan ontmoedigt doorgaans buitenlandse investeerders om de 10% eigendomslimieten te overschrijden.

Toch onthulde Buffett in 2024 dat hij expliciete toestemming had gekregen om die limieten te overschrijden - een zeldzame concessie, die een diep vertrouwen tussen Berkshire en de Japanse bedrijfsleiding aangeeft.

Tegen het einde van het jaar waren zijn investeringen—oorspronkelijk verworven voor $13,8 miljard—$23,5 miljard waard, wat bijna $10 miljard aan vermogenswinst opleverde, zonder de constante dividendinkomsten mee te rekenen.

Ook lezen:

Hoe zal de GENIUS-wet de regulering van stablecoins in de VS veranderen?

Waarom Japan? Waarom Nu?

Buffet's timing valt samen met een bredere transformatie in de economische vooruitzichten van Japan. Na decennia van deflatie en stagnatie van de lonen, zijn de inflatieverwachtingen in Japan eindelijk begonnen te stijgen.

Een recente enquête van de Bank of Japan toonde aan dat 86,7% van de huishoudens verwacht dat de prijzen in het komende jaar zullen stijgen—wat het sterkste signaal sinds 2024 markeert.

Lonen stijgen, prijzen halen in, en de centrale bank komt steeds dichter bij het einde van haar ultra-accommodatieve houding.

Hoewel de Bank of Japan de tarieven nog niet significant heeft verhoogd, vormt zich de basis voor een nieuwe economische cyclus. Voor Buffett is dit een zeldzaam kantelpunt: stabiele bedrijven met internationale blootstelling, die opereren onder binnenlandse monetaire voorwaarden die nog steeds in het voordeel van investeerders zijn.

Kortom, hij exploiteert de laatste resten van goedkoop geld terwijl hij zichzelf verbindt aan Japanse bedrijven die - in tegenstelling tot in het verleden - gedisciplineerd, winstgevend en wereldwijd concurrerend zijn.

Ook lezen:

US Huisverkoopgegevens: Een Sleutelindicator van Koopkracht en Marktperspectief

Een Berekend Risico Te Midden Van Valutaschommelingen

Natuurlijk blijven er risico's bestaan. De geschiedenis van de carry trade in Japan is volatiel. Toen de Amerikaanse rente in 2022 en 2023 steeg, steeg de yen, wat leidde tot kapitaalvlucht en paniek op de Aziatische markten. Dat spook hangt nog steeds boven ons, vooral nu de inflatie de hand van de BOJ dwingt.

Maar Buffett handelt geen valuta's - hij investeert in bedrijven. Zijn winst komt van de kracht van de onderneming, niet van speculatie op de valutamarkt. Die focus heeft hem beschermd tegen kortetermijnschokken.

Conclusie

Warren Buffett viel twee decennia geleden niet voor het goedkope geld van Japan omdat de fundamenten er niet waren. In 2025 zijn ze er.

Zijn weddenschap van $23,5 miljard is meer dan alleen een blijk van vertrouwen in Japanse handelsfirma's—het is een signaal dat waarde, die ooit was begraven in de deflatoire nevel van Japan, met helderheid is opgekomen.

FAQ

1. Waarom vermeed Warren Buffett eerder om in Japan te investeren, en wat heeft zijn mening veranderd?

In de late jaren '90 verwierp Buffett Japanse aandelen vanwege zwakke bedrijfsresultaten, chronische deflatie en een gebrek aan structurele hervormingen. Echter, tegen 2025 verschoof zijn standpunt toen Japanse handelshuizen sterke kasstromen begonnen te vertonen, gedisciplineerde kapitaalallocatie en consistente dividenden—kenmerken van de investeringskwaliteit die Buffett prioriteit geeft. Deze evolutie in fundamenten, niet alleen waarderingen, zette zijn verschuiving in gang.

2. In welke bedrijven heeft Buffett geïnvesteerd en waarom zijn ze significant?

Buffett's $23,5 miljard belang is geconcentreerd in de vijf grote sōgō shōsha van Japan: Itochu, Marubeni, Mitsubishi, Mitsui en Sumitomo. Deze conglomeraten opereren in verschillende sectoren - van grondstoffen en logistiek tot energie en detailhandel - wat een afspiegeling is van Berkshire Hathaway's gediversifieerde aanwezigheid. Hun wereldwijde reikwijdte, financiële conservatisme, en vermogen om cash te genereren, sluiten aan bij Buffett's lange termijn investeringsfilosofie.

3. Hoe financierde Buffett zijn posities in Japan, en welke strategische voordelen bood dat?

Buffett gebruikte yen-genoteerde schulden om zijn posities te financieren, gebruikmakend van de langdurige lage rentetarieven in Japan. Deze zet stelde hem in staat om te profiteren van renteverschillen, de blootstelling aan valutaconversie te minimaliseren en de rendementen te verbeteren via arbitrage tussen goedkope lokale schulden en hoog-dividendaandelen in Japan—een schoolvoorbeeld van kapitaal efficiëntie.

4. Welke regelgevende toestemmingen heeft Buffett verkregen en waarom zijn ze opmerkelijk?

Japanse wetgeving beperkt doorgaans buitenlandse investeerders om meer dan 10% eigendom in binnenlandse bedrijven te bezitten zonder speciale goedkeuring. In 2024 verkreeg Buffett expliciete toestemming om deze drempel te overschrijden - een zeldzame en significante regelgevende concessie die sterke vertrouwen tussen Berkshire Hathaway en de Japanse corporate governance structuren aangeeft.

5. Waarom wordt Buffett's inzet op Japan gezien als tijdig en potentieel transformerend?

Het economische klimaat in Japan ondergaat een kritieke verschuiving, met stijgende inflatieverwachtingen, oplopende lonen en de Bank of Japan die zich steeds verder verwijdert van het ultra-laxe beleid. Buffett positioneert zich aan de rand van deze transformatie - hij investeert in wereldwijd competitieve bedrijven net wanneer de macro-achtergrond gunstig wordt. Zijn zet onderstreept een breder besef dat het tijdperk van onderwaardering in Japan misschien ten einde loopt, wat dit een unieke samenloop van waarde en timing maakt.